De Weimaraner

RASSTANDAARD

De Weimaraner oftewel de Weimarse Staande Hond is een van duitsland oudste bekende hondenrassen. Volgens de fransen staan zij aan de bakermat van dit ras en zou pas toen het fokken in frankrijk in verval raakte zijn overgenomen door het duitse hof van Weimar. Wij gaan ervan uit dat het ras zorgvuldig werd ontwikkeld door adellijke beschermheren aan het hof van Weimar. Daar werd hij als allround jachthond gebruikt en angstvallig bewaakt. je kon er dus ook niet zomaar een hond halen. dit was voorbehouden aan goede eigenaren dus mensen die deze hond ook zeker in de praktijk gingen gebruiken anders kreeg je er geen.

Vandaag de dag werkt het nog steeds zo bij veel fokkers in duitsland dat je zonder jachtakte geen weimaraner kunt kopen bij ze, op deze manier willen ze het jachtinstinct van de weimaraner goed op peil houden en er geen gewone huishond van laten maken. Dit betekent niet dat de weimaraner geen goed huishond is. Als hij genoeg beweging en mentale uitdaging krijgt (door middel van jachttraingen of behendigheid) is het in huis een zeer rustige hond.

Een korte samenvatting

ONGELOOFLIJK INTELLIGENTE HOND

De Weimaraner, met zijn korte, dichte, muis tot zilvergrijze vacht, is een hond die al vroeg een gehoorzaamheidstraining nodig heeft om niet een vervelende hond te worden. Het is een ongelooflijk intelligente hond die zeer gevoelig is voor beloning met stem en snoepjes. Een goed opgeleide Weimaraner is een zeer goede en betrouwbare jachthond. Het is een hond die iedere dag een lange wandeling nodig heeft waarbij hij los loopt. Maar daarmee ben je er nog niet. Zoals eerder gezegd hebben ze ook geestelijke uitdagingen nodig. Gehoorzaamheid, jacht- en behendigheidscursussen zijn daarom aan een weimaraner wel besteed. Het is goed voor de band tussen u en uw weimaraner om samen dingen te ondernemen.

Tegenwoordig worden ze gebruikt bij politiewerk, zoek-en reddingsacties, tracking en in de behendigheidsport. En natuurlijk in de jacht; veldwerk, apporteerwerk en voor zweetwerk. Wij Fokken met een kruising van Engels, Duits en Amerikaanse lijnen, dat wil zeggen dat de honden een duidelijke leiding vragen. De honden vinden het super als ze voor je kunnen werken, opdrachten doen, behendigheid is net zo goed als jacht training. Maar voor een weimaraner is dit laatste ideaal. De honden die wij fokken zijn echte jachthonden met een goed ontwikkeld jachtinstinct, dat wil zeggen dat je ze al vroeg en goed moet trainen om te zorgen dat ze altijd naar je terugkomen en levend wild (b.v eendjes in de sloot) met rust moeten laten.

Fundament

RASSTANDAARD

CLASSIFICATIE F.C.I.

• Groep 7 Staande Honden
• Sectie 1.1 Continentale Voorstaande Honden, Type «Braque»
• Met werkproeven

LAND VAN OORSPRONG: Duitsland
PUBLICATIEDATUM VAN DE GELDIGE ORIGINELE RASSTANDAARD: 09.03.2015.

GEBRUIK: In overeenstemming met het doel als een veelzijdig bruikbare jachthond moet de Weimaraner over de van hem vereiste aanleg beschikken en als jachthond ingezet kunnen worden in het veld, bos en water en gebruikt kunnen worden bij zowel het werk voor als na het schot.

KORT GESCHIEDKUNDIG OVERZICHT: Over het ontstaan van de Weimarse Staande Hond zijn talrijke theorieën ontwikkeld. Vast staat slechts, dat de Weimaraner, die destijds nog zeer veel bloed van de Leithund bezat, al in het eerste derde deel van de 19e eeuw aan het Hof van Weimar gehouden werd. In het midden van de 19e eeuw, dus voordat met de zuivere fokkerij werd begonnen, was de fokkerij bijna uitsluitend in handen van beroepsjagers en jachtopzichters in midden-Duitsland, vooral in de omgeving van Weimar en Thüringen, die meestal alleen op werkeigenschappen selecteerden. Toen de tijd voor de Leithund voorbij was, kruisten zij hun honden met ook met Hoender honden en fokten zij met deze kruisingen verder. Vanaf ongeveer 1890 werd met het ras planmatig gefokt en werden de fokdieren en hun nakomelingen in het stamboek opgetekend. Naast de kortharige variëteit kwam reeds voor de eeuwwisseling naar de 20e eeuw, zij het sporadisch, ook al een langharige variëteit voor. De Weimaraner wordt sinds hij opgenomen is in het stamboek zuiver gefokt en is dus vrij van inkruisingen met andere rassen, in het bijzonder de Pointer, gebleven. Daarmee is de Weimaraner het oudste Duitse Staande Hondenras, dat sinds 1900 zuiver gefokt wordt.

ALGEMEEN VOORKOMEN: Middelgrote tot grote Jachtgebruikshond. Doelmatig werktype, mooi van uiterlijk, pezig en goed bespierd. Er moet duidelijk verschil zijn tussen het type van de reu en van de teef.

BELANGRIJKE VERHOUDINGEN: Verhouding lengte van de romp tot schofthoogte ongeveer 12:11.
Verhouding van het hoofd van neuspunt tot aanvang schedel iets langer dan van aanvang schedel tot achterhoofdsknobbel.
Voorhand afstand tussen de elleboog en het midden van de middenvoetsbeentjes is nagenoeg gelijk aan de afstand tussen de elleboog en de schoft.

GEDRAG/TEMPERAMENT: Veelzijdige, gemakkelijk af te richten, karaktervaste en gepassioneerde jachtgebruikshond, die systematisch en volhardend zoekt, echter niet overdreven temperamentvol. Opvallend goede neus. Rooftuig- en wildscherp, waakzaam, maar niet agressief. Betrouwbaar bij het voorstaan en bij het waterwerk. Opvallende aanleg voor het werk na het schot.

Fouten

RASSTANDAARD

FOUTEN:Elke afwijking van de hiervoor opgenomen raspunten moet als fout worden beschouwd, waarbij de ernst van de fout in verhouding gezien moet worden tot de mate waarin afgeweken wordt, waarbij de invloed van de fout op de gezondheid en het welzijn van de hond betrokken moet worden.

ERNSTIGE FOUTEN
• Wijd verspreide wolachtige beharing bij de kortharige variëteit.
• Uitgesproken krullende of te dunne beharing bij de langharige variëteit.
• Witte aftekening op andere plaatsen dan borst of poten*.
• Behang : Uitgesproken kort of lang, niet gedraaid.
• Rug : Duidelijke doorgezakte of karperrug. Sterk overbouwd.
• Uitgesproken keelhuid (wammen).
• Sterke krombenigheid of koehakkigheid.
• Grote onregelmatigheden in stand, zoals bijvoorbeeld gebrekkige hoeking, naar buiten gedraaide ellebogen, niet gesloten voeten.

DISKWALIFICERENDE FOUTEN
• Duidelijk afwijkend type. A-typisch geslacht**.
• Grove afwijking in proportie**.
• Grootte met meer dan 2 cm afwijkend van de rasstandaard.
• Volledig atypisch, in het bijzonder te zwaar of te licht gebouwd.
• Geheel niet in verhouding.
• Bij het gaan uitgesproken belemmerd.
• Huidmisvormingen en -afwijkingen.
• Gedeeltelijke of volledige kaalheid.
• Beharing ontbreekt op de buik en aan het behang (lederen oren)**.
• Afwijkingen in de grijstinten, zoals geelachtig of bruinachtig. Bruine brand**.
• Kleur anders dan grijs. Blauwe tint.
• Schedel: Absoluut atypisch.
• Aangezicht: Grote afwijkingen, bijvoorbeeld te sterke lippen, te korte of te spitse vang Naar onderen doorgebogen neusrug.
• Entropion, Ectropion, lichte, alleen geringe en eenzijdige gebreken aan het ooglid**.
• Kaak en gebit: Het ontbreken van meer dan twee PM 1 of M 3**.
• Borst, buik: Misvormde tonvormige borst, onvoldoende borstdiepte of borstlengte.
• Sterk opgetrokken buik**.
• Poten: misvormd.
• Andere misvormingen.
• Bovenmatig agressief tegen andere honden of mensen, overmatige angstigheid.
• Duidelijke tekenen van gedragsstoornissen.

N.B.
• Reuen dienen twee ogenschijnlijk normaal ontwikkelde teelballen te bezitten, die volledig zijn ingedaald in het scrotum.
• Bij de fokkerij mogen uitsluitend functioneel en klinisch gezonde, rastypische honden ingezet worden.

* Dit was in de vorige rasstandaard een ernstige fout en is nu een diskwalificerende fout.
** Dit was in de vorige rasstandaard een diskwalificerende fout en is nu een ernstige fout.

Geschrapte (of op een andere wijze geformuleerd) ernstige fouten:
• Grote afwijkingen in vorm en bespiering.
• Slecht gangwerk in verschillende tempo’s, gebrekkig lopen en voortschuiven. Telgang.
• Ernstige gebreken aan de huid, bijvoorbeeld een zeer fijne of zeer grove huid.
• Beharing is een overgang tussen de twee in de standaard vastgelegde haarvariëteiten.
• Andere ernstige fouten.
• Geringe karakterfouten.

Geschrapte (of op een andere wijze geformuleerd) diskwalificerende fouten:
• Uitgesproken te groot of te klein.
• Aangezicht: Absoluut a-typisch, bijvoorbeeld doorgebogen neusrug.
• Benen: rachitisch (Engelse Ziekte) of misvormd.
• Chronische verlamming.
• Wijd verspreide bruine brand.
• Ziekten waar van de erfelijkheid aangenomen moet worden, zoals bijvoorbeeld epilepsie.
• Gedragsstoornissen, zoals schuwheid of angstigheid.

Uit de standaard zelf geschrapt:
Honden met uitgesproken roodgele « Brand » mogen ten hoogste bij de exterieurbeoordeling een « goed » behalen. Bruine brand is een ernstige fout.

(Vertaling: Mr. J.A.M. Deckers)